അന്തരങ്ങൾ - കവിത

                           അന്തരങ്ങൾ 

പട്ടിണി  മാറ്റുവാൻ  മൂവന്തി  മല്ലിട്ടു -

പട്ടണം വിട്ടു തിരിച്ചുവരുന്നു ഞാൻ

വീഥി വിളക്കുകൾ മിന്നിതെളിയവെ 

കൂരിരുളെങ്ങോ മറഞ്ഞുപോയ് സത്വരം 

അട്ടഹാസങ്ങളും പൊട്ടിത്തെറികളും 

കേട്ടുതുടങ്ങിയാ ചെറ്റപ്പുരകളിൽ

വേദന തിന്നുവാൻ മാത്രം ജനിച്ചുള്ള 

വീട്ടമ്മമാർ കയർത്തീടുന്നതെന്തിനോ.

പുഞ്ചിരിയില്ലാത്തൊരാക്കൊച്ചു കൂരകൾ 

പട്ടിണിപ്പാടിന്നധിവാസ കേന്ദ്രമാം!

പട്ടണവീഥിയിൽ സൗധങ്ങളിൽ സദാ

മാനുഷർ ആർത്തുല്ലസിക്കുന്നതെപ്പോഴും !

ഉന്മദം ! തുള്ളിടുമാമേടകളിലോ

പൂക്കുന്നു കായ്ക്കുന്നു ജീവിതം മേൽക്കുമേൽ

എന്തൊരു വൈവിദ്ധ്യമെന്തൊരു വൈരുദ്ധ്യ-

മെന്തിദമെന്നു ശമിക്കുമീഭൂതലേ!     

================================================